Van sikkel en hamer

DE BEGINSELEN DER SOVJET-RUSSISCHE STRAFWETGEVING.

Het strafrecht in Sovjet-Rusland bevindt zich nog steeds in staat van wording. Totnogtoe is het in verscheidene opzichten een compromis tusschen het oude burgerlijke recht, gelijk belichaamd in de strafwetboeken van het tsaristische Rusland, en een nieuw proletarisch recht, dat wel reeds steunt op de Marxistische rechtsbeginselen, doch waarvoor nog niet in alle opzichten definitieve normen konden worden geformuleerd. Bij de verdere consolideering van den Sovjetstaat zal ook het Marxistisch recht vaster vormen aannemen.

Het thans in Rusland geldend strafrecht wijkt nochtans principieel sterk af van het vóór de revolutie geldend recht. Het begrip straf is door dat van sociale beschermingsmaatregelen vervangen, inplaats van het begrip schuld is dat der sociale gevaarlijkheid getreden, het element der vergelding heeft plaatsgemaakt voor dat der preventie. Bij de toepassing van deze beginselen treedt de gedachte van verbetering op den voorgrond. Vrijheidsstraffen korter dan een jaar worden echter als ondoelmatig beschouwd, omdat zij tot verbetering van den delinquent niet toereikend, en daarom schadelijk, worden geacht. In de plaats hiervan treedt dwangarbeid zonder opsluiting in den gewonen zin van het woord. Het begrip gevangenisstraf komt in de Russische strafwetgeving derhalve niet meer voor.

Dit alles geldt slechts voor misdadigers, die in het oog van den rechter voor verbetering vatbaar zijn. Politieke mis-