Terug uit de Hel van Buchenwald

Ons Hollandsche blok stond achteraan op de appèlplaats. Daardoor werd het mogelijk, armbanden van verplegers en van den ordedienst uit te reiken, waardoor een aantal makkers van de appèlplaats kon verdwijnen. Zelfs de S.S, was niet in staat, op één avond 48.000 man weg te werken. Wie hun tusschen de vingers doorgliple, was althans voor één dag gered. Tot overmaat van geluk werd ’s avonds om 8 uur groot luchtalarm gegeven voor de nadering van vliegtuigen der Tommy's.

Om 7 uur waren er 18,000 man uitgeteld en weggeleid. De rest werd in een aantal werk-barakken ondergebracht en zou den volgenden dag afmarcheeren. De Hollanders zagen kans onderdak te vinden in een groote garage.

De Geuzen bevrijden een aantal van ons.

Bij de kamppolitie en de brandweer, die nog van de evacuatie verschoond waren gebleven, werkten een aantal Geuzen Samen met eenige andere trouwe kameraden, die nog ,,in vrijheid" waren, ondernamen zij een actie om een aantal van ons Hollanders met controle- en verplegcrsbanden uit de garage te smokkelen.

Ik was zoo gelukkig tot dezen te behooren en ik kwam met eenige andere vrienden om half negen s avonds in het blok terug. Daarna konden geen landgenooten meer aan het doodentransport worden onttrokken, omdat het na half negen verboden is in het kamp rond te loopen.

Wij waren niet eens blij met onze verlossing. Daarvoor was de spanning te groot en daarvoor beseften we te goed, dat de ongeveer 150 Nederlanders, in de garage achtergebleven, in ernstig levensgevaar verkeerden.

Onze nieuwe Block-üudste, een Nederlander (wij hadden tot nu toe een Duitschen Blockchef gehad, overigens een prima kerel) nam zich voor, met eenige Geuzen en mannen van de hulppolitie den anderen dag vroeg naar de garage te gaan om de overige kameraden te verlossen.

's Ochtends om 6 uur gingen deze vrienden naar de garage-werkplaats om de eerste Hollanders weg te halen. Maar de garage was leeg. Met 8500 Russen, Polen, Italianen en crimineele gevangenen waren onze 150 makkers 's ochtends om 4 uur buiten de poort geleid.

Wij hebben deze kameraden dus niet meer gezien en zijn er tot nu toe ook niet in geslaagd iets meer van hen te hoorcn. Nu, 8 weken later, is dit transport nog altijd spoorloos verdwenen.

Ook voor de 21.000 man. die het voorrecht hadden nog aan den goeden kant van de poort te verblijven, stond nu wel vast, dat zij op transport gestuurd zouden worden. Maar met het uur werden hun kansen op be-

30