Schetsen, deel 10

maken, burgemeester, maar van 't uitleggen van de wet. Ze zouen kennen procedeeren tot voor den Hoogen Raad.

Kunst. Dat zouen ze niet, wethouder! In art. 188 sta ’k zoo onschendbaar als de Koningin zelf. ’r Is geen hóóger beroep op mijn uitspraak!

De Wet. Ja, as V geen hooger beroep is....

ZEVENDE TOONEEL.

De Vorigen, Bode Jansen.

Kunst. Wil je den commissaris verzoeken, bode!

Jansen. Asjeblief burgemeester. {Bij de deut). Denk u an de stalen, burgemeester?

ACHTSTE TOONEEL.

De Burgemeester, De Secretaris, Wethouder De Wet, Wethouder Stom, De Commissaris-van-politie.

Kunst. Willen de heeren me ’t genoegen doen mee te zoeken of ze ⁹t grijze blokje niet zien? *k Had één van de hoeken omgevouwen. Ligt 't niet tusschen de boeken, Stom?

Tol. Dit is ook wel ’n lief ruitje, burgemeester.

Kunst. Daar houdt m’n vrouw niet van.

De Wet. Nou, ik nam dit. Da’s degelijk en sterk. Niet te dik, niet te dun.

Staal. Tot uw orders, burgemeester {draagt een pak boeken).

Kunst. Ga zitten Staal, en wacht’n oogenblikje.

De Wet. Dat neemt zoo gauw geen smet an. En je ken ’t laten keeren. Daar let ik altijd op. Eerst an de voorkant dragen. Dan an de achterkant —