^5
Vijf uur ’s morgens stond-ie op.
De vrouw lag nog snorkend onder de dekens.
„Sta je op, Mie!...”
Ja, ja!”
„Kom geef nou me koffie. ..”
Hij waschte z’n vuile gezicht in ’n emmer water. Maar soezend bleef-ie.
De vrouw schoot in de kleeren, zette koffie.
Kaatje in d’alkoof begon te schreeuwen.
Onrustig keek ze naar d’r man. Hij dee zoo vréémd. Anders vloekte-die ’n half uur.
Toen ze de koffie inschonk, keek-ie d’r aan... „Goddoome, Mie . . . ’k hè-zoo bezope gedroomd . ..”
SCHETSEN.
5