In de Jonge Jan (gebundeld in 'Drie Toneel-studies')

118

Bik (stug). Om half zes.

De officier. Om half zes. Dat kan niet.’t Moet vóór vijven geweest zijn.

Bik. ’t Was bij half zes — of-ie néé knikt,’t was half zes. — We hebbe ’n poos op en neer geloopen.

De officier. Met ’t meisje?

Bik. Nee, ’t meisje was vort.

De officier. Gelooft u dat Ansing uit wraak of in drift brand zou stichten ?

Bik. Nee — as ’r brand is gesticht— mot ’t’n ander wezen.

De officier. Waarom?

Bik. Dat denk ’k zoo.

De officier. Ach kom!

Bik. Dat derk ’k ('aarzelend, maar dan pooiig) — omdat Ansing toen-ie ’s nachts dronken thuis kwam, op z’n kamer liep te vloeken dat z’n broer ’n smeerlap was.

De officier. En als ze samen? Als Jan ’m over-haald heeft ..

Bik.... Nee, meneer. Je doe niks samen met ’n smakker die je pas heit geslagen.

De officier. Was ’t zéker half zes toen je met Jan opliep ?

Bik Sekuur.