Gevleugelde daden

34    DERDE KAPITTEL.

strijkijzers, voor doovekool-verwarming, met het oog op het vriezend jaargetij.

De geheele toestel, sierlijk van voorkomen en bewerking, kon opgevouwen worden in een vierkante nette kist (D). Bij de stuurstang was een wimpel (C) in nationale kleuren bevestigd, om de richting van den wind aan te duiden. De gebruiksaanwijzing schreef dringend voor, om in geval van daling de parachute door middel van een knop-druk te doen opspringen en bij het in vlieg-werking zetten des toestels van eene verhevenheid te springen, om de raderen in beweging te brengen óver het doode punt heen.

Dit alles vaag en onbeholpen be-tekst, vaardiger in illustratie gezet, deed mevrouw Zwaluw zacht-verrukt glimlachen. Pieter in het instrument, de voeten op de pedalen, de schouders be-epau-letteerd door een paar gewatteerde stangen, had allerminst den schijn van een zoet-gevleugelden engel, doch de toestel met de twaalf zijden vlerken gaf hem iets imposants en verschrikkends.

Voor den spiegel bekeek-ie zich.

„Ik vrees,” zei-ie met zekere benepenheid, nu het Wonder hem omzat: „dat ’k ’t heele dorp voor ’t tuinhek krijg als ’k ’m buiten probeer.”

„ Ja, ” schuchterde mevrouw: „ dat kun je buiten niet doen, Piet. Als ’t niét lukt, geeft ’t ’n schandaal....