Gevleugelde daden

26    TWEEDE KAPITTEL.

schaàpachtig ja bij te knikken, zonder ’r ’n klank van te verstaan.

Piet, met z'n wollen sokken tegen’thaard-rooster, in die lange gezellige winteravonden, als ’r geen visite was, kwam op datzelfde neer. Zijn idee van onderzeesche booten hadden ze gegàpt, zijn idee van vliegen als de vogels, zouen ze net zoo moeren. Als zijn vader Edison geweest was, had-ie mogelijk de enormste dingen ontdekt. Enkel de quaestie van boffen. Edison was ’n boffer, Ste-phenson n boffer, àl die knappe menschen die ontdekten en uitvonden, omdat ze eiken dag vrij konden scharrelen en zoeken, waren heel-gewone boffers.

In n Charcuterie hollandaise had je geen kans ....

In n Charcuterie, als je hammen rookte, worst stopte, kluifjes hakte, pleegde je geen zoogenaamde önt-dek-kin-gen te doen, die ’n ander voor ’t grijpen had.

„Onthou ’t — let goed op,” praatte-die in vergenoegde stemming: „de kunst om ’n mensch lichter te maken dan de lucht is geen kunst. Waarom kan ’n kip wèl wat ’n mensch niet kan? De gebrajen kip die we vanmiddag gepeuzeld hebben, kon over de schutting. Waarom jij niet?”