Het Kind (gebundeld in 'Drie Toneel-studies')

gram vlak voor tafel. Ab en ik hebben ’n hééle flesch champagne op de gezondheid van Kerrie — Per, niet ? — gedronken. Ab was tipsy •— heelemaal tipsy — zulke kleine oogies — net ’n varkentje, aet ’n big. De heele verdere reis heb ’k ’m big genoemd. Ab is ’n engel — vanmiddag komt-ie hiei ook. Na Genua heb ’k geen verder nieuws van je gehad — we waren te ambulant. Schatje, wat heb ’k ’n boel van de wereld gezien — en Fri, Fri, ’k ben zoo écht gelukkig, zoo gelukkig dat ’k wel zou kunnen dansen! Dans je meê ?

Frida. Dansen....

Emma. Schaap wat heb je? Je zit met ’n gezicht alsof je reden tot kniezen heb.

Frida {zacht), ’r Is reden, lieve, lieve Ems.

Emma (verschrikt). Is ’r  Fri, huil jef

Frida. Praat even niet (schreit), ’t Zakt wel (schreit), ’r Is iets gebeurd, iets akeligs, iets verschrikkelijks, iets waarvoor geen remedie is, iets allerwanhopigst____

Emma (haar hand grijpend). Iets met (Frida

knikt)  Met Ferrier¹  God!____

Frida. Je zat zoo vroolijk te snappen—’khad

haast geen moed — (dof en met moeite)  Fer

is blind.

. Emma (achteruitschrikkend). Blind! (Frida