54
De moeder. Suscht! Is iet zoo hard!
D e v a d e r (fluisterend). Ze heeft twéémaal goeie luiers gehad! Twéémaal! En géén sennestroop! Nee hoor. Zoo maar uit zichzelf.
De moeder. En je boodschappen?
De vader. An Leuntje in de keuken gegeven.
De moeder. Nou geeft-ie ’t an Leuntje —en nou wéét-ie dat Leuntje ’r hand . . . (af).
ZEVENDE TOONEEL.
De vader. De grootmoeder.
De grootvader.
De vader. Heeft u ’r gezien? Yon u ’r ange-kommen ?
De grootvader, ’k Mocht niet.
De grootmoeder. Nee, ’n kind in de slaap storen is ’n misdaad.
De vader, ’k Zal u de truc lééren. (schuift nog een stoel tegen het schut, klimt er op). Als u zóó.... Zachies hoor! (Grootvader en grootmoeder klimmen voorzichtig op de stoelen, kijken over den rand) . . Nee, papa, geen handen ’r op! En pas op voor de asch van uw sigaar. . . .