DE HONDEN VAN FREULE LOHMAN. 139
en Planten”, om den lekkenden lieveling te helpen, en — ’n beetje egoïsme ontluikt immer! — deslieve-lings haartjes kwijt te raken .... , Geregeld schuieren met een hondenschuierw, zegt de collega van Freule Lohman, dadelijk de lieden waarschuwend, noch kleeren- noch tandenschuier te smetten! Doch, mijn God, zoo dit alles in den lommerd staat!.... „Daarenboven twee uur daags met den hond buiten
loopenn Loopen! Lóópen! Als men ziek is!
Ontzettende complicaties! Fatum! Haren(-des-auteurs) te-bergen-rijzend eind, om onder haren (eens honds) te zieltogen! Helaas, ook déze horizon heeft voetangels en klemmen____
Eenzame Freule Lohman — ik wensch uw honden een lang en gelukkig leven......
17 Maart 1906.