Schetsen, deel 1

DE MOF.    31

... „Pieters ... Die zweite Strophe!*'

Langzaam, onduidelijk las de jongen:

„Ez wuschs in Burgonden „eine schöne magedin,

„daz in alle landen „niht schön er s mohte sin,

„Kriemhilt geheizen „und was ein schöne wip,

„Darumbe muosten degene „vil Verliesen den lip.”

Om de gekke woorden giegelden ze weer... Nou zou-ie uitleggen.

.. . „Magedin . .. das heiszt Mägdelein.. Ein schone wip . .. das be-deutet... das bedeutet... Nou goed de bank vasthouen.... stevig.... en voor je uitkijken .... O God, wat werd-ie naar... Daar had je ’t weer. .. nou keken ze’m allemaal an omdat ie z’n mond hield. .. Waar had ie ’t over? .. . Wat keken de jongens ’m an!... Wat wou-die gaan zeggen ? .. . Das bedeutet. .. Das bedeutet... als-ie niet even ging zitten zou-die tegen den grond slaan .. . Nou lachten ze... Je hoorde ze giegelen... Maar nou zat-ie... Daar kwam ’n prop papier net tegen z’n hoofd ... Dat voelde-die wel... Dat most Lamberts gedaan hebben. .. Als de jongens d’r nou niet waren, zou-die huilen . .. snikken . .. om dat geheugen, dat... niet meer deugde ... dat nooit meer zou deugen, zoo suf werd-ie . .. Wacht... Nou zou-die met de liniaal tikken om stilte. . .

„Stilte jongens.... Ik ben niet goed in orde.... Ik zal zoo voortgaan " ....

In ’n nevel zag-ie ze nou .... met d’r hoofden dicht bij elkander.... Ze zaten ’m allemaal te beloeren .... zoo gek as z’t van ’m vonden dat ’t

nou al drie maal gebeurd was, dat-ie midden in de les de kluts kwijt raakte en net als ’n dooie, zoo