Schetsen, deel 6

3 October^ Maar dan bij tijden, na

gedroom in je stoel, voel je lust herinneringen neer te schrijven, af te wijken van je zeer stellig voornemen nooit meer iets dat waarlijk smartlijk was in het publiek te negotieeren.

Wij zouden — wij móesten — van Londen naar Parijs. Er bleef na eenige onaangename, onvoorziene avonturen geen keus. Tusschen de juffrouw van een Engelsch boarding-house en eene Amsterdamsch-Pijpsche bestaat geen oprecht verschil. Ze zijn beiden hooglijk benauwd voor heur bulletjes, angstig-wan-trouw^Tend na den eersten der maand en a 1 s ze loskomen doen ze het op degelijk artistiek- gekuischte wijze. Deze vluchtige hospita-karakterstudie had ’k achterwege kunnen laten, maar éven toch moest ’k haar aanduiden, om verklaarbaar te maken — ’t is geen romantiek — waarom we niet in Londen bleven èn waarom we, toen we in Newhaven aankwamen, nog juist tien shilling bezaten. Zoolang we leven, zullen we nooit die tien shilling vergeten, die wanhopige, gruwelijke, sarrende, beestige tien shilling. Ja, Jack, méér hadden we niet over.