Oorlog en Joden

nenkracht, wil, je illusies, je verwachtingen van het leven, ’t werd alles op één heilloos moment vernietigd. Aangewezen op de verre vage hoop op redding.

Afwachten onder duizend gevaren, onder vree-zen en hopen, terwijl je je leven door je vingers ziet glijden.

Je moet vluchten, om te ontkomen aan een zekere vernietiging. Met je vrouw, voor wie je met eerzucht en trots werkte, met je dochtertje, een kind nog, dat op het laatste moment triomfantelijk haar pop redde; een kind, dat je inmiddels ziet opgroeien tot meisje, ziet ontwikkelen tot vrouw, zonder dat ze nochthans het geluk deelachtig wordt aan die levensperiode eigen. Geen spel, muziek, geen vrijheid van bewegen.

Je vlucht en je moet je werk, je zaak, waaraan je je beste jaren gaf, achterlaten. Je zaak, die je met eigen ambitie en ijver oprichtte, omhoogstuwde, gezond en sterk maakte.

Je werk, de vrucht van durf, initiatief en jarenlange inspanning, die je tot ontwikkeling bracht, angstvallig zorgdragend hierbij derden niet te be-nadeelen. Je zaak, waarin je met gouden letters op een zwarten achtergrond de spreuk liet aanbrengen: „Wij willen U niet bedienen, wij willen U dienen”.

Naar dit motief instrueerde je je personeel, terwijl je er waarachtig en oprecht naar streefde van je cliënten vrienden te maken, die niet enkel door commercieele banden aan de zaak verbonden waren. Je probeerde een socialen band te vormen

10