Oorlog en Joden

tc straffen. En voor zichzelf eischte men de rol op der straffende gerechtigheid.

Hier treedt het veelzijdige gevaar dat in het vervloekte anti-semietisme schuilt, in het volle licht.

Het leidt, door de methoden die het toepast, de aandacht af van de werkelijke vijanden van cultuur en beschaving, onderwijl het zelf zijn ver-nietigingsarbeid voltooit. Zijn propagandisten immers huldigen het frappez-frappez toujours, door iederen dag op hetzelfde aambeeld te hameren, om een willekcurigen vijand te creëeren en tegelijkertijd met veel tam-tam de volle aandacht op den kunstmatig geschapen zondebok te richten. Met hartstocht wordt gebruik gemaakt van de massa-suggestic, die er wel voor zorg draagt, dat men zich een beeld van den Jood vormt, dat in geen enkel opzicht met de werkelijkheid overeenstemt.

De anti-Joden speculeeren op de geneigdheid, de Joden als iets afzonderlijks, als vreemd, als iets buitennissig af te stooten. Men suggereert de in nood verkeerende gemeenschap, dat alle onaangenaamheden en ongemakken zullen verdwijnen, als de Jood maar verdwijnt; aldus luidt de too-verformule van den volksmisleider. Dat dit boerenbedrog zich zoo dikwijls kon herhalen en zich zoo lang kon handhaven in de historie, is mysterieus en verbijsterend tegelijk.

Het wordt toch wel eens tijd, dat deze zwendel eens in zijn ware gedaante wordt herkend en onschadelijk gemaakt.

öl