Oorlog en Joden

dat uit de verdorvenheid naar boven komt cn slechts op een bedorven bodem kan gedijen.

Dat men niet de giftig kranke, misleidende moraal van den Jodenhaat op tijd herkend en bestreden heeft en daarmee zijn verkondigers vrij spel gaf zijn misdaad aan de samenleving op te dringen. Dat men werkloos toezag hoe men 1% der bevolking de geheele schuld in de schoenen schoof, als de dragers van alle rampen aanwees en te-rechtstelde, zooiets kon niet straffeloos plaats vinden.

*

In de nieuwe orde, die men in Duitschland ging vestigen, een orde die eerst geheel dat land en later geheel Europa in zijn greep moest doen vallen. daarin was voor den Jood geen plaats.

De Duitschers die de macht en het geweld verheerlijken en het militairisme als een godheid aanbidden, deze specifieke eigenschappen, die in de nazibeweging hun ware gestalte aannamen cn in de S.S. culmineerden eenerzijds en de Joden, minnaars van de vrede, afkeerig van geweld cn bloedvergieten anderzijds —- dat moest verkeerd gaan. Zij immers, de gebrandmerkte groep, huldigden rechtvaardigheid en humanisme als kernpunt in hun wereldbeschouwing, daarom moesten ze weggevaagd worden; daarvan maakte men, onbeschaamd, allerminst een geheim. Wat was dus eenvoudiger dan den weg van de minste weerstand te kiezen en het als doelmatig bekende anti-semitisme in het programma op te nemen?

37