34
van het לולב in de rechterhand en de laatste af-
T
zonderlijk in de linkerhand gehouden wordt. Deze planten moeten, minstens voor den eersten dag, ons eigendom zijn en worden tot verheffing van Gods naam zoo schoon en sierlijk mogelijk aangeschaft.
In de סבה en het לולב ligt de eer en de betee-
T \ T
kenis van dit feest. Zonder uitoefening van deze, ons in de Thora uitdrukkelijk gegeven voorschriften verliest het feest'zijn schoonste sieraad.
Het Slotfeest (שמעי חג ה^צרת) vormt een nieuw feest op zich zei ven. Wel vertoeft men ook dan nog in de loofhut, maar spreekt de daarop betrek• king hebbende lofzegging niet meer uit.
Op den tweeden dag van dit feest (שמחת תורה) is een plechtig vreugdefeest ter eere der Heilige Wet, waarvan wij de lezing op dezen dag eindigen en weder op nieuw beginnen. De personen, wien de eer te beurt valt, om bij het slot en het weder beginnen der Thora-lezing voor de Thora te verschijnen, noemen wij חתן תורה en חתן בראשית.
Ofschoon geen feestdag, zoo werd toch tijdens het bestaan des tempels de nieuwemaansdag (ראש חרש) in vele opzichten feestelijk gevierd. Ook bracht men op dien dag, evenals op de feestdagen, een bijzonder offer (ןך«נן מוסף». Van daar dat ook thans nog de ראש חיש gevierd wordt, bij het gebed