Liederen van huisvlijt, Eerste deel
DE LANDEN.
Onmetelijk de landen in den nacht,
Ontelbaar de niet eindigende sterren,
Onvatbaar het alom gezonken verre,
En open ligt mijn ziel daarin en wacht.
Het stijgen der tot gaan gewijde bogen,
Het wiegen van de landen naar den trans.
Het zachte ruischen van de sfeer bewogen —; Mijn ziel wordt stil en van een vreemden glans.
Zij neemt het ademen der landen over,
Zij draagt de sterren, aan de lucht gesteeld,
Zij is een afgrond-diepe kleuren-toover
Zij wordt gelijk het ruim door licht bespeeld.
Onmetelijk de landen in den nacht,
Ontelbaar de niet eindigende sterren,
Onvatbaar het alom gezonken verre,
En lichtende mijn ziel die wiegt en wracht.
80
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.