God

Het onontkoombere, nieuw Communisme,

Is het gedicht dat nu geschreven wordt, Door de gebeurlijkheden van het leven,

Het is de nieuwe stad, die opengaat In haar contoeren, machtig, en massaal,

In haar opgangen grijpend naar de lucht,

In haar geraas van arbeidsvreugdigheid,

In haar begroetingen met klank, en vaan; Nieuw Communisme is de regenboog,

De kleurenspanning van des menschengeest, Het leven te herleiden, tot een spel Van schoonheid in het aardenrijks bestaan; Het Communisme wordt verwerping van Wat den enkeling van menschheid scheidt,