Van ouds 'De morgenster'

kind-van-me.... Ik ben toch je vijandin niet.... Je wrokt en je kopt— En zoo waar onze lieve God me hoort: 'k verlangs niks liever as je hier zoo gelukkig as ’n mensch ’t maar in z’n vermogen het, te maken — ik verzet me na al de slagen, die 'k gehad heb, tegen niks meer — as jij tenminste maar Ken je zoo niet struikelen, jongen as je zoo op en neer blijft loopen Pas

op die stoel.... Nee, nou kom je hier zitten. En ik naast je. Ik zal je niet in de rede vallen, je geen ongelijk geven. En as jij uitgepraat ben, heb ik je misschien ook iets te zeggen, dat je geen displezier zal doen, dat mogelijk je dag goed zal maken. Wat is 'r nou? Wat? Misschien ontmoeten we mekaar eerder as je denkt, (een stilte) Heb-ie ’t as kind niet goed, niet best bij me gehad?

Simon. Vraag dat niet, moeke.

Moeke. Nee, geen uitvluchten! D’r is toch pas iets tusschen jou en je ouwers gekommen, toen dat meissie waarvan ik geen kwaad woord wil zeggen — is’t niet ?.... Wees nou is redelijk: heb je as kind niet alles, alles gehad ?....

Simon. As kind heb ’k enkel----

Moeke. Nou?....

Simon. As kinderen hebben Coba en ik dikwijls, haast iederen dag, angst gehad, om hier binnen te komen, as ’t voor vol stond, vol met kerels en wijven....

Moeke. Nou klets je____

Simon. Je zou me niet in de rede vallen — en doe ’t ook niet, want dan ken ik niet verder.... D’r stonden bedelaars en schooiers en ook anderen, die eerst rondkeken, of ze niet gezien werden, as ze binnenslopen. En die dronken. Ze dronken zonder ’n woord te spreken, of hadden ruzie met mekaar. En vader dronk mee.

Moeke. Da’s....

Simon. As ’k op z’n schoot, en-ie me gezoend had, veegde ’k me gezicht af. Bij jou heb ’k dat nooit gedaan. As we van school kwamen, liepen we de kroeg voorbij, als kam-

50