Beschuit met muisjes

76

Hendrika: Man, je ben niet wys!

Baptiste: (de deuren openschuivend) Zonen we nou niet liever...

P r o s p e r: (in de achterkamer) Bemoei je ’r niet mee! De waarheid, de waarheid die jullie niet hooren willen ... (Baptiste schuift de deuren achter zich dicht).

ACHTTIENDE TOONEEL.

De vorigen, Adèle, Felicité.

Tante Adèle: (door linker deur) Wat gebeurt ’r, Riek? Wat voeren ze uit? Wie zit ’r achter te huilen?

Hendrika: Jessus, tante, kan myn ’t schelen! ’k Heb an mezelf meer as genoeg!

Tante Adèle: (de deuren openschuivend) Kinderen, kinderen, wat is ’r?

P r o s p e r: (tot Baptiste) Dat is ’n formeele leugen I En als ’t jou en je vrouw hier niet bevalt, dan weetje ’t gat van de deur, dan heb je eenvoudig ons huis te myden! (tante Adèle schuift de deuren dicht).

Hendrika: Jessus, jessus, dat laat zoo ’n man zich anleunen! Dat heeft nou niet genoeg karakter, om z’n hoed en z’n jas an te trekken! (schuift de deuren open) As je myn wat te zeggen het, oom, doe ’t dan waar ’k by ben...

Prosper: Wel ja, wel ja, nou zyn we weer kompleet! Laten jullie me maar met m’n meening alleen staan! Als je van mekaar geen hartig woordje kan verdragen...

(Hendrika schuift de deuren dicht Het tooneel blijft eenige oogenblikken bij verward praten en schreeuwerig beweren in de achterkamer, leeg).

Felicité: (op door linker deur. Zij beluistert even *t rumoer, opent de piano, begint haar zangoefening) Aaaaaaaa! Aaaaaaaa! Avééééé! Avééééé! (haalt met volle stem uit) Ave Mariaaaaa! Ave Maria!...

Einde van het Tweede Bedrijf.