De minnaars

heeft haar onderlip ingetrokken, ziet er verdrietig uit. Voor haar op tafel ligt een bundeltje kleren, het zijn mijn kleren. Daarnaast ligt een brief waarop met hele grote letters geschreven is: hartelijke groeten van Lambertina. Wiel en ik hebben een heerlijke nacht gehad.

Ik had medelijden met Brilletje, want het is wel een goede meid, eigenlijk weet ze van de prins geen kwaad, en ze is mijn vrouw. Ze begon niet te kijven, ze begon niet te schelden. Ze liet me het eten op mijn kamer brengen, drie dagen lang. Toen begon ze weer tegen me te spreken, nou ja, en toen was het over. Misschien dacht ze ook toen: dat hoort bij acteurs.