Eva Bonheur

mop: (sussend) Vat dat nou zóó niet op, lieve beste Eef- ik ben ⁵r kapot van - en je weet wat ⁵n groot kind Jasper is. . . .

eef: Voor drie maanden, op ⁵n Woensdagavond. . . . jasper: .... Dinsdag. . . .

eef: Woensdag, Dinsdag, wat doet ⁵t ⁵r toe! - zijn jullie bij me gekommen. . . .

jasper: Pardon, krekel: jullie is pluralis - ik was ’r niet bij,

niet actief, niet passief.

eef: Wel allemachtigste!. . . .

jasper: Wees redelijk, krekel, en herinner je dat ik wel met ’n helm, maar overigens zonder contanten op de wereld kwam. . . . eef: Ik zegje. . . .

jasper: .... Bedwing nog één seconde je temperament. , . Mop was de kapitaalkrachtige - Mop kwam in de verleiding achter m’n rug - Mop heeft met spekuleeren ⁵r vingers gebrand - en ik, als toeschouwer en leek, kan hoogstens ⁵n traan plengen, dat jullie vrouwen, in plaats je spaarduiten in ⁹n soliede ouwe sok te bewaren, je met zaken bemoeit, waarvan zelfs de geniaalste gauwdief geen verstand heeft.... Heb je mij in vertrouwen genomen, Mop?. . . . Heb ik ooit ⁵n hand uitgestoken om jouw couponschaar te hanteeren ? Liet ik je geen volkomen vrijheid? mop: (timiede) Dat is zoo.

eef: Dat is zoo! Dat is zoo! ’t Wasje taak, je plicht geweest om ’t wel te doen! Nou plukje de vruchten! jasper: Dierbare Eef, toen de wereldwijze vader van ⁵t schepsel daar, na ’n gevecht van jaren eindelijk z’n plechtige zegen gaf, liep-ie zéér terecht - ik ben nooit ’n financier geweest -naar *n notaris, om de meest-praktische maatregelen tegenover ’n zwakhoofdig en zwakbeenig schoonzoon te nemen.

13