Ghetto

Haëzer. Rafaël  Rafaël____

Sachel. Sust! ... Sust! Laat mijn spreken... ’kHeb

zoolang gezwegen.... Je heb ’r geweigerd Ze

was hiér .......Dan    heit die meid gelogen....

die meid.... dan... dan.... heit die meid gelogen, wèèr gelogen.... dan... dan.... Wat is ’rtusschen jou... en die meid... tusschen jou en die slet?----

Rafaël. Die slet!....

Sachel. Je ben samen op geweest eergisternacht — ’k heb je gehoord. — En straks — straks — (staat woest op met gebalde vuisten).

Esther. Sachel!... In Godsnaam!

Sachel. (ineenzakkend). Vloek! Vloek over m’n ouwen dag!

Rafaël. ’t Is waar. Ik ontken ’t niet. Lang gelejen zou ’k ’t gezegd hebben. Ik aarzelde: dienzelfden dag zou je haar uit je deur getrapt hebben, haar — mijn vrouw.. Nou weet je ’t vader, dat ’t zijn móét. (af).

79