Sachel. Twee gulden? Twee gulden! Daar had ik bij motten wezen! As ’k tien stuiver geef is ’t mooi. Allemaal versleten goed____
Een jood. As je kinderen ’r maar nooit gebrek an zullen hebben! Noem je die jas versleten ? Noem je die broek versleten? Ken merken dat u ’r geen kijk op heit.
Sachel. Ik vergis me niet. M’n vingers zién. Die zién voor zes. De knoopsgaten zijn heelemaal uitgerafeld en wat heb ’k an ’n broek met afgetrapte randen ?
Een jood. Noem u dat uitgerafeld? Noem u dat afgetrapt? Was uw zuster maar hier! Wat doe ’k met die redeneering!
Sachel. Rose — kom hier. Bekijk die jas is bij de lamp. Heb ’k recht as ’k zeg dat-ie versleten is?
Rose (de jas bekijkend). Mooi is-ie niet. Maar zoo erg versleten, zoo héél erg...
Sachel (nijdig). Wat niet versleten! Ben jij blind? Houen jullie me voor de gek! Had ik me óógen, dan had ik jou niet noodig, jou niet, niemand niet! Is ’t niet ongelukkig genoeg dat ’k blind ben? An me vijanden ben ik overgeleverd. Nou staan ze mekaar an te kijken of ’k ’t zoo zie! Dievetuig! Maar bestelen laat ik me niet! Nog niet voor ’n cent! Geef hier die jas! (betastend). De knoopsgaten zijn
6