Haëzer. Zoo. En nou jij — gekje?
Rafaël. Hij heeft gelijk.
Haëzer. Wat hoeven we dan nog te praten?
Rafaël. Als ’k — als ’k alles vergeet wat ’k hier — wat ’k hier — van handel gezien heb, dan nog kan ’k niet, wil ’k niet — want handel en bezit — werken alléén om bezit — werken van ’s morgens tot ’s avonds om géld na je toe te halen, géld, géld — dat zou ’k niet kunnen, dat is spótten met ’t leven, dat is bestaan op kosten van anderen — èn — èn — o, goeie rebbe — waarom zeg je ’t niet in de kerk — dat strijdt tegen de wetten van Mozes....
Haëzer. Wéér ’n profeet! In geen tijden hebben we zóóveel profeten gehad. Handel — bezit — in strijd met de wetten van Mozes. Wel, wel. Dat wordt ’n theologisch gesprek. Maar dat mag ’k wel. Daar kan ik van leeren. Als ’t geen Sjabbes was, zou ’k ’r ’n pijp bij opsteken. Hahaha! Tja-tja, we worden in ’n hoekje gezet! Zoó. Laat nou is hooren.’k Zit er voor...
Rafaël. Waartoe zou ’t dienen? Met ’t oprakelen van ouwe dingen, veranderen we ’t tegenwoordige niet----
Haëzer. Heel, héél handig! — Maar zóó laat ik je niet los. Je heb a gezegd — zeg nou ook b. En als jij b zegt, zeg ik c en zóó kom je in de val. Hahaha!
71