32
meisje). Zoo. Zoo. En nou die leelijke gele ook. En die nog. As vader ziek is, mag-ie geen blommen dragen ... Zoo...
Toon.
En motten we op moe wachten, Ari ?...
Ar i.
Ja... Dan zal ik jullie zoolang ’n vertelsel vertellen (smijt de bloemen op den grond). . . Kom bij me staan, jongen... Daar was is... Nee, laat de blommen leggen!... (dof-starend). Daar was is ’n man — en die man wou . .. die wou . .. (De kinderen luisteren).
Amsterdam, April 1900.
(Doek).