Eén Mei

25

Piet.

Zeg an me zuster — née, zeg niks...

TIENDE TOONEEL.

Ari. Toon.

A r i (loopt driftig op en neer).

Toon (zijn pet versierd met Meigroen, 'n roode sjerp om).

Is moe ’r nog niet?

Ari.

Nee...

Toon.

En ze zou ons brengen... De andre kinderen zijn al weg... En waar is oom Piet, dan ?

Ari.

Weet ’k niet...

Toon.

Hei-je oome z’n versie gelezen, Ari?

Ari.

Nee. — Praat niet zoo’n boel!

Toon (hef papier opnemend). Zal ’k ’n stukkie voorlezen?

Ari.

Nee! Hou je mond! — Hier heb-ie ’n cent. Daar mag-ie balletjes voor koopen.

Toon (lachend).

’k Mag geen cente annemen ...

Ari.

Van mijn wel. Ga maar gauw... (Het kind neemt ver-heugd de cent aan, holt de deur uit).