’n jodenstreek? 67
Max herhaalde den welkomstgroet.
.... „Soo, soo, soo ’k heb niet langer zonder je gekend Da-wil ’k wel weten.
Toen heb ik met Rika gesproken Die
zei ja! Is dat moe zijn! Uche uche...
uche ’k Wou d’r toch ook eens zien
voor me dood...”
,,’t Doet me groot genoegen, dat u gekomen bent, tante Max heeft me dikwijls
over u gesproken ”
„Je hoeft zoo niet te schreeuwen, zoo doof ben ik niet!... — Ze lachte valschjes — „Soo, soo!... Wel!... wel... ’k was op de brezemiele 1) van ’t kind van Naatje en
’k dacht nou most ik maar ’s gaan...
Soo... soo ... soo... jullie woont hier heel netjes... da-mo-’k zeggen...”
Dora was opgestaan, had een keurig likeurkeldertje geopend.
„Wil u ’n glaasje madera, port of sherry,
1
Besnijdenisfeest.