'n Jodenstreek?

’n jodenstreek?

tje, denk, dat ze m’n tweede moeder is .... ” Haastig ging hij de oude vrouw tegemoet.

’t Menschje hapte naar adem, met korte stootende trekjes, toen ze binnen kwam. ’t Uitstapje had haar zoo vermoeid, dat ze een paar minuten bleef hijgen, met knippende oogleden.

Eindelijk kwam er ’n asthmatiek geluid: „Is dit je vrouw?” vroeg ze, hard, onaangenaam, met ’n stem aan dooven eigen. „Ja!” schreeuwde Max.

Aarzelend kwam Dora naar ’t gerimpeld menschje, gaf haar op elk der tanige koonen een zoen.

.... „Soo, soo, is dat je vrouw!..... lijkt

wel wat op je moeder oleve schonoe ¹)____

Soo-soo, soo— zeg je wat?”

,,’k Ben blij u hier te zien, tante ”

„Wat zeit ze! Harder, ’k ben ’n beetje doof!...”

¹

Zaliger nagedachtenis.