'n Jodenstreek?

’n jodenstreek?    5    7

Ha-gedacht, da-je me blij wou maken . . . Als j’n gojje trouwt.... krijg je geen cent van me .... geen cent.... niet zooveel om ’n hemp van te koopen! .. . .”

Met een gevoel van pijn keek de jonge man naar ’t driftige menschje. ’t Speet hem, dat ze ’t zich zóo aantrok. Toch gistte er langzaam een venijnige bitterheid in zijn hart. Vooral bij ’t laatste dreigement steeg hem ’t bloed naar ’t hoofd. Heftig sloeg hij met de vuist op de tafel, dat de kopjes kletterden. Maar hij werd zich weer meester, nam bedaard zijn hoed, schreeuwde in den hoorn, dat hij er nog eens over denken zou en ging snel heen.

Op straat barstte zijn verkropte spijt los. Met ’t ouwe mensch lag hij nu overhoop.

Met Dora’s vader was ’t gegaan, zooals Karel vermoed had. Grimmig had Daanders geweigerd Max te ontvangen. „Als je vriend ’n jood is, kun j’m thuis laten!” had het drif