Buren

!5

buiten! (nadenkend). Róók ze weg! Dat maakt ten-minste niet zoo'n hèlsch spektakel!

Barend {zuchtend). Dat hebben we den dèrden dag gedaan....

Johanna .... Ja, ja — met nhtte krullen, dat we zelf 't portaal op mosten om niet te stikken — en dat de tranen uit je oogen liepen! — Ja, ja. Maar toen zijn zij met water begonnen (opstaand)... . Kijk u maar is hier! (opent de achterdeuren).... Net boven me slaapkamer, ’t Liep ’r gewoon met straaltjes door. ’t Heele kussen was kletsnat. We hebben zonder kussen mótten slapen. Nee, met rook doen we ’t nie-meer!

Benedenbuurman. Daar had je ze toch voor kennen anspreken!

Johanna. Daar heit me man dan ook werk van gemaakt — de wetten daar hoeft niemand 'm wat van te leeren — maar V was niks an te doen, niemendal an te doen — hun gootsteen staat boven m’n bed — die was bevroren geweest — ’t was.... ^Jt was....

Barend. Force majeure, moeder.

Johanna. Ja, ja, fursmasjeure.... en tegen fursmasjeure valt niet te vechten (sluit de deuren. De piano begint weer.)