Schakels

Jan

Schakels

(tot Margriet die hem grijpen wil) Eerst ik! (hij leest met in verbluffing wegstrakkend gelaat. De brief zakt naar zijn knie. Gretig trekt Margriet het papier weg, leest, het hoofd in wiegelende ontzetting. Dirk, ongeduldig wachtend, strekt de hand uit. Driftig leest zij nog eens, reikt het paperas in paffe verslagenheid over)

Dirk

(hardop) “Waarde zoon. Ik hoop, datje deze brief in welstand moge ontvangen, gelijk wij het zijn” - God beter ’t - “Zo de Heer wil, hopen mejuffrouw Marianne en ik ons in de echtelijke staat te begeven. Moge het leven dat wij nog genieten zullen, rijk in voorspoed, rijk in zegen zijn, maar bovenal mogen gezondheid en tevredenheid ons het leven aangenaam maken, dan wordt de innige wens verhoord van uw liefhebbende vader .” - God beter ’t - “Receptie Larensteeg 187”.

Margriet

Wat een adder!

JAN

Met Marianne! Met Marianne! Ik heb er nog pas een rijksdaalder fooi gegeven.

Margriet

Een rijksdaalder fooi? Voor wat?

Jan

Ach mens...

Margriet En dat vertelt-ie nou pas!

JAN

(opvliegend) Moet ik jou soms alles...

Henk

(op de tafel kloppen) Nou! Nou! Moet dat gehakketak... Jan heeft een fooi gegeven en ik en Dirk en wij allemaal. En dat heeft er niks mee te maken. De hoofdzaak is en blijft - dat het met papa spaak loopt!...

Dirk

... Spaak! In het honderd!

Henk

Vind jij het verschil noemenswaardig om me daarvóór in de rede te vallen? ...