Interieurs

I

VOORAVOND

‘Pas op voor de meid. . . ’

‘Ja-a-a, Geer!’

‘Mevrouw daar is ’n meneer.’

In d’r uitgekookte handen - heel voorzichtig bij ’n puntje - hield ze ’t visitekaartje.

‘Hè-je dan niet gezegd

‘. . .Nee ’t is góed ma/ zei Ben en knipoogde: ‘c’est ce sa-ligot.’

‘Wie-ie?’ vroeg oom David met z’n hand als ’n schulp om z’n oor.

‘Laat meneer in de zijkamer, Geer, en steek n lichie op.’ ‘Wie-ie is d’r?’ hardpraatte oom David weer.

Eerst wachtte Ben tot de deur dicht was.

‘Hangjas!’

‘Wie-ie?’ vroeg oom nóg eens, schreeuwrig, met ’n pluizig samenfronsen der dikke wenkbrauwen.

‘Hangjas. . . ik kan ’t toch niet schrééuwe. . . De man is hiernaast!’

‘Is dat de bewuste?’ vroeg neef Aaron.

‘Ja... L.J.G. Hangjas Junior... Hoe zo’n vent zich an-stelt!. . . Nee, blijf jij maar bij moeder, Aaron. . . ’k Zal ’m alleen wel te woord staan

‘Win je niet op, Ben,’ vermaande z’n vrouw, boven d’r

9