IV
Bij tweeën kwam-ie van Dr. Kalker, down, inzichzelf gekeerd. In de Bodega dronk-ie twee glazen No. 17. Fips wandelde voorbij, wipte binnen.
‘Nou al an de pimpel?’
‘Kan je zo hebben. Kan je zo hebbe. Drink je ’n glas mee?’
‘Wel wat vróég. ’k Zag je zitte. Loop je niet liever ’n endje mee op?’
‘Nee. Ga zitte. Lam weer, hè?’
‘Vies weer.’
‘Waar koop je die boorde?’
‘Bij Hofhuis.’
‘Bij Hofhuis? Zo. Handig model.’
‘Laat jij je baard staan?’
‘Denk ’k wel.’
‘Als de zomer ’r is, zul j’m wel late wegneme.’
‘Nou dat weet ’k nog niet.’
‘Nou dat zul je is zien.’
‘’n Baard is wel makkelek. Altijd die barbiersvingers op je gezicht.’
‘Scheer je dan zélf.’
‘Heb ’k eens geprobeerd, ’k Snij me altijd.’
‘Dan moet je juist doorgaan, ’t Is ’n slag. Anders niet.’ ‘Daar gaat hoe-heet-ie-ook-weer voorbij.’
‘Guus.’
121