Trinette

33

Tante begreep dat met „ze” de ouders bedoeld werden. Ze stond op, bekeek ’t kapsel. De nicht bleef treuzelen. .... „Is ’t waar, Trinette, datje dikwijls liegt en snoept

Je moeder zei ’t ”

’t Bloed vloog meisje naar hoofd ....

.... „Nou ja... . ’k lieg ! . . .. Als ’k niet lieg, krijg ’k slaag.... ’k Hou van snoepen !. . .. ’k Zou wel altijd lekkere dingen willen eten .... Daar kom ’k voor uit !... . Mooie kleeren ! .. . . Andere menschen hebben’t zoo goed ! . . .. Heb je wel eens in ’n hôtel gegeten, tante ?.. . . An zoo’n fijne, lange tafel met linnen en zilver ! . . . . ’k Gaf d’r m’n eene hand voor.... als ’n dame — heelemaal dame — bij Biron te zitten !... . Garçon! Garçon ! . ... Verbeel je: .... ik : Garçon ! roepen — Garçon, éen portie krentenbrood met boter! Vite ! Dépêchez-vous ! . . . . Als dan ’n arm kind voor ’t raam stond, zou ’k ’t binnen laten komen .... de helft van m’n bord weggeven.... Cristi ! Cristi ! Wat zou ’k smullen .... Hé garçon, geef me nog ’n beetje van dat.... en dàt is ook wel lekker.. . . ”

In extase keek ze uit ’t venster, verdiept in haar kinderlijke fantasie.

Tante Adrienne glimlachte spottend:

„Als Madame Cathérine .... Nee deftiger .... als Madame Cathérine Bonnier, geboren Pascal, kun je dat alles misschien hebben, klein ding.... Houdt Frans van je?”

„Dat weet *k ook niet.”

„Dat moest je dan toch weten.”

„Soms is-ie onverschillig.... Soms ... .*

„Nou ?”....

„Soms zegt-ie dwaze dingen .... net als gisteravond.... ’k geloof dat-ie ook slecht is ... . De pastoor zegt ’t. .. . Vin je zoenen geen vieze gewoonte, tante?”

Tante’s corset schudde krakend.

„Nee, maar .... Nee maar, kind, je bent vermakelijk !” Goudglansjes tooverden zonnestralen in ’t rosachtig haar voor ’t venster. De donkere oogen keken naar buiten, en

TRINETTE.    3