Trinette

30

„We wonen buitenaf bij Voluwe  Oho! wat heb ’k ’n

slaap.... Je oom gaat ’s morgens om vier uur naar de

markt .... Als-ie terugkomt  Oho! Is dat geeuwen!____

als-ie terugkomt is-ie doodmoe .... ’s Zondags wil-ie niet... dan ga ’k soms wel met Florent.... Oho! Oho!” .... „Florent.. . . Wie is dat?”

„Je vraagt zoo’n boel op den vroegen morgen. Da’s de knecht.”

Tante knipte met ’t hoofd, maar Trinette wou praten, lachte om haar geniepigen inval.

,,’k Wou da’k ook in Brussel was... .”

Geen antwoord.

,,’k Wou da’k ook in Brussel was. ...”

„Au! Au !... . Let toch op Trinette! Je neemt verkeerde haren op!.. . Wat zei je?”

„’k Wou da’k ook in Brussel was.”

„Ja dat willen alle jonge meisjes .. ..”

,,’k Wou wel weten,” vervolgde Trinette in ’n plotselingen overgang tot vreemden ernst.... „’k wou wel weten hoè andere menschen leven ... Ze spreken telkens van braaf zijn .... om ’n leven hier namaals.. . Als ’k dood ging... zou ’k niks van de wereld gezien hebben.... niks.... niks. .. Dat vin’k ’n lamme gedachte!”

„Malligheid.. . je komt pas kijken....”

De kam streek door de haren, ’t Meisje zweeg even. „Geloof je ook da’k slecht ben, tante?”

„Wat zegje nou weer?”

. . .„Je zult d’r om lachen... ’k Ben slecht... . ’k voel me slecht... Weet je, als ’k hier mot blijven loop ’k weg!”

. . . „Nonsens. . .. Kinderpraat!”

„Nee. .. Nee!... Ze vatten me niet... ’k voel me ongerust... altijd!. . . altijd! Wat dat toch beteekent ? .. .. Buiten bedaart ’t...., droom ’k zonder da’k wil.... zoo vreemd .... zulke gekke, dolle dingen .... da’k bang wor .... bang ....” „Pas op met die haarspeld! .. . Au! . .. Pas op: Zoo .. . Ja zoo! .... Bang waarvoor?....”