Drie tooneelstukjes: Puntje, Het antwoord, De onbekende

44

brengen zouen ze schreeuwen en gillen, jouw kappitalisten! Als wij gillen wordt ’t niet gehoord, spotten jullie, trap je tot we onzen bek houen! — Nou, weet je, zus, dat ’r niks van komt van je malligheden om nog is naar ’t graf van je moeder te gaan. — Misschien vin je nog ergens bij hun ’n hoop been-dren en bloed met wat grinnekende kwajongens ’r om heen — die leeren motten öns op te knappen als we haast doodgejakkerd zijn — kom, ga mee!

De vrouw. Ik kan niet. — Ik kan niet.

De directeur. Geef haar ’n ca 1 mans . . .

De man (afwerend). Dank je. — Jouw handen stinken nog.

De directeur. Ik wou je een ding verzoeken, vriend, dringend verzoeken — ’t is gebeurd — ik zeg je nóg eens té goéder tróuw — al begrijp je ’t niet. — Breng ’t gasthuis niet in opspraak. Wij staan eiken dag bij honderden bedden — wij doen alles — offeren ons heele leven. — Kom ga niet kwaad weg — in je kwaadheid, doe je allicht dingen waarover je later spijt voelt . . .

D e m a n. Ik beloof niks. ’t Is nou geen tijd om iemand te sparen, geen tijd om mee te doen an bedrog. In je jeugd heb jjj al geleerd — lijken te schennen — niks te voelen als je ’t mes zette in ’t lichaam van ’n hoer. Mijn moeder heb jij ook als ’n hoer behandeld, naakt gelegd voor ’n bende studenten. Ik beloof niks.

De directeur. Maak ten minste geen schandaal . . .

De man. Kom zus.

De directeur. Geef je geen antwoord?

De man. Ik beloof niks (af).

TIENDE TOONEEL.

De directeur. Eerste dokter. Tweede dokter. De assistent.

Eerste dokter. Zoo’n rare historie heb ’k nog nooit meegemaakt.

Tweede dokter. Enorm stupiede als die menschen zijn. Wat doet ’t ’r toe: begraven of niet.

De directeur. Als ’r maar geen schandaaltje van komt.

Eerste dokter. La la! De autoriteiten laten ons niet in de steek. Dat in geen geval.

De assistent. Wat ’n schraklijke emoties op den vroegen morgen. En dat, terwijl je zoo katterig ben. ’n Paskwil van ’n vent! (neemt de zinken doos op) Morgen heeren, ik ga an ’t werk!

De anderen. Morgen — mórgen.

(Doe k).

Januari, ’99.