De meid

TWEEDE BEDRIJF, 24e TOONEEL    75

Cor:

Goed. Ik heb den tijd. (steekt 'n sigaar op).

A n n e m i e (neerzittend):

.... Nou sijsie, daar zalle we dan maar bij gaan zitte____

Cor:

Dus niet goedschiks ?

Annemie:

Ik wacht op drie maande met kostgeld 'r bij *— en me sleutel..

Gor:

Jij heb nergens 'n brief van m’n vrouw aan mij — over ’n historie die'k al lang — al voor maanden wist — gezien—?

Annemie:

Hèhèhè! Al voor maande!.... Ja, ja — Dan zou u geen

voet meer____

Cor:

Nou moet jij 'ns goed luisteren.... Aan dien brief is m'n vrouw en mij niet dat, niet dat gelegen. Overmorgen gaan we samen voor goed naar 't buitenland, naar de plaats waar ik vandaan ben gekomen — en dan raakt ons 't gebabbel van

niemand meer Je kan'm dus houen — of'm voor honderd

gulden aan me overdoen —

Annemie (met nadruk, valseh):

Nee, nee — voor geen duizend — wa-'k heb, hè~'k____

Cor (kalm):

....Merci. Dat wou’k maar weten — öf je 'm had! (schuift’t raam op, fluit) . ...Hè, jongen! Wil jij even'n boodschap voor

me doen? Ja? Wacht dan'n seconde (schuift het raam

dicht) Zoo Moet de politie je komen visiteeren?____

Annemie:

.... Ja 'k la-me daar door de politie____

Cor:

In je koffer zit-ie niet. Daar ben jij te glad voor, wat? met

twee eendere sleutels!.... Je neefje zal je wel niet zoo bijzonder vertrouwen.... Dus.... (krabbelt ’n paar woorden op 'n visitekaart) ...»Daar! De jongen wacht. Moet de recherche?

Moet 't op die manier, waar jij zooveel an m'n vrouw hebt

te danken____