64 TWEEDE BEDRIJF, NEGENTIENDE TOONEEL
Dirk:
— n Vertrouwd meissie, ’n meissie dat net zoo min uit 't huis klets, 'n meissie, dat onze Lieve Heer op 'r knieë zou danke, as mevrouw r op r jaardag maar met 't tiende bedacht, van wat nicht Mie gister in d’r hand heit gekrege. Zoo as u 'r daar ziet staan, zou ze voor u en mevrouw door 't vuur loope. En niet om op me nicht af te geve....
Cor (die in nadenken gezeten heeft):
Hoeveel heeft je nicht gisteren van mevrouw gekregen?
Dirk (verlegen):
Hoeveel? Dat weet 'k zoo precies niet meer. 't Was bij wijze van spreke.
Mina:
Zestig gulden, vader!
Dirk (nijdig):
Hoe weet jij dat!
Mina:
Nou as 't zestig gulden is....
Cor:
't Is goed. 'k Zal over je dochter praten. Ga maar. 'k Heb meer te doen.
Dirk:
Ik hei geen zestig gezeid.
Cor:
't Is góéd. 'k Wist 'r alles van. Goeien dag. (Dirk en Mina af).
NEGENTIENDE TOONEEL.
COR, BETTINA.
Cor (staat aan de achterdeur, tot de benedendeur dichtklapt Even leunt hij nadenkend tegen den deurpost, stuift dan op de slaapkamerdeur toe, houdt zich in, neemt opnieuw het boekje van het schrijfbureau, slaat daarvan haastig eenige blaadjes om).
Bettina:
Ze komt dadelijk, 't Is alweer over. Ze zat te huilen — zei zelf dat ze ’n beetje nerveus was Mankeert je iets?