De meid

EERSTE BEDRIJF, DERDE TOONEEL

Bettina:

Moet jij dat vragen? Waarom ben jij in zoo langen tijd niet bij mij geweest?

Stans (onrustig):

Omdat ’k dacht omdat u de laatste keer duidelijk gezegd

heb... U gaf toch niet thuis, terwijl u wèl thuis was... 'n Tweede refus aan de déür had 'k liever niet____

Bettina:

’k Heb je geen refus aan de deur gegeven — dat moet 'n vergissing geweest zijn — dat is dan — dan heeft Aagje op 'r eigen hand — want <— want

Stans:

— Geef u geen moeite, tante. Waarom praat u'r omheen?— Bettina:

,... 'k Vraag wel excuus____

Stans:

— Excuseert u zich niet. Laten we eerlijk zijn. Zooals de verstandhouding geworden is, 't mekaar in geen tijden zien, is ze misschien de beste, (het spreken der tante af werend) Nee, heusch, 'r valt niets aan te veranderen. U heeft van af den eersten dag ’n wrok tegen me gehad____

Bettina:

....Dat heb’k niet____

Stans:

Dat heeft u wèl. U vond me geen vrouw voor uw neef. U

viel over elke kleinigheid. U zat me bij alles dwars. Elke nieuwe rok, elke nieuwe blouse, was voor u 'n gelegenheid om stekelig te zijn____

Bettina:

— Niet waar____

Stans:

Ach kom, tante — is u de kwestie vergeten over die kanten kraag, die u zoo opzichtig vond? Vergeten dat u Cor dien avond zóó prikkelde, dat als ’k niet tusschen beien gekomen was____

Bettina:

.... Die was ook opzichtig en hoe 1....

Stans:

— Misschien ja, misschien nee 'k weet 't niet, 'k kan me 'er niet meer moeilijk over maken — 'k ben 't al haast vergeten. Die