De meid

10    EERSTE BEDRIJF, EERSTE TOONEEL

Bettina:

Praat jij altijd met één woord?

Annemie:

Ja.

Bettina:

Nou, noul (zij kijkt rond). Drink jij wijn bij je middageten? Annemie (nijdig):

Wel jessis nog toe, waar staat de wijn die'k drink?

Bettina:

Jawel, jawel! 'k Zie niks in je glas — 'k zie geen flesch, waarover je gauw 'n servet heb gedaan — zeker toen ik aanbelde.

Annemie:

As mevrouw geen anmerreking maakt, waar bemoei u je dan mee? 'k Ben gek, da 'k 'r om lieg, 'k Mócht, 'k Ben jarig.

Bettina:

*k Feliciteer je.

Annemie (valseh):

Dank u wel.

Bettina:

En daarom heb je zeker ook de halve suikerpot bij je ommelet gebruikt? 'n Ommelet voor’n mèid!

Annemie (valsch):

Je ben maar ééns jarig in't jaar, niewaar?

Bettina:

Ja, ja, ééns in ’t jaar. Wil ik jou is wat zeggen, meisje?

Annemie:

Wel ja, zèg u wat....

Bettina:

Jij zit me hier gewoon voor de mal te houen.... Me nicht is natuurlijk niét thuis. Dat heb 'k dadelijk gemerkt. — Hou je mond] — 't Is mooi. — 'k Heb je daar édrdig gesnapt. Uit 't raam roepen wie 'er is, in plaats fatsoenlijk open te maken — wijn drinken ommelet met 'n suiker die je niet opkan 'n mormel van 'n hond in de kamer — geen stof afgenomen — hiér eten inplaats van in de keuken en ’n japon zóó aangebakken, alsof je'r de pannen mee schoon heb gemaakt....