Ora et labora

89

nou vast ’n pijp op (naar buiten, opent de deur, plaatst er een steen tegen₉ gaat aan boord).

V IJ F D E TOONEEL,

Douwe₉ Sytze, Watze.

Douwe. Je naam is nog nie in me mond be-storve! Bin je de lièi overgestoke?

Sytze, ’t Is wat moois met jou! ’k Dacht ge-zamelijk uit — gezamelijk thuis.

Douwe. As jij op ’n kar had kenne springe — ha-je zeker liever geloope!

Watze (grommend). Is ’r niemand?

Douwe. Maaike is an boord bij Hiddes — die gaat vare.

Watze. Zoo. Ga zitte, Sytze.

Sytze. As je ’r niks tegen heit, nou Maaike ’r nie is, loop ’k effe thuis an — we blijve toch onder één dak. (af door de schuurdeur).

Douwe. Jij bin ook klesnat, hè?

Watze. Nat tot op me hemd (bukt bij den vuurpot). Hier — hier heit ze de laatste jare gezete.

Douwe. Tja — één en tachentig — mooie leeftijd.