Ora et labora

76

Maaike. As je maar zeit! As je maar zeit! Draai de prente weer om !.. . (Froukje draait suffig de prenten om). En trek de doek van de latafel — voorzichtig meid -—je sleept de spulle meê! .. .

Akke. Waarom is dat, Maaike ?

Maaike (kort). Dat mot as d’r ’n dooie is.

Akke. Waarom ?

Maaike. Omdat ’t mot.

Akke. Zei ’k de doek van de spiegel neme ?

Maaike. Nee — dat mag eerst van-avond — anders krijge we gauw ’n tweede dooie. Laat de klok maar weer loope — die heit Watze stil gezet.

Akke. Most dat ook ?

Maaike (grommend). Ja — ja — dat ken je niet hebbe met ’n lijk ...

Akke (de wijzers draaiend — terwijl de klok vroolijk slaat)... Jessus wat vliege de ure ! . . . Hoe laat zou ’t weze ? Pieng — Pieng — Pieng — Pieng — Pieng — nou is’t vijf—de morgenstond heit goud . ..

Maaike . .. Heit ellende in z’n mond ... Nou, zóó is ’t goed — ’k krijg ’r koppijn van !

Akke. ’t Is toch ommers veel later!

Maaike. Doet ’r nie toe !