Ora et labora

2

EERSTE TOONEEL.

(,Sjoukje zit in de hut bij den rookenden vuurpot — Maaike verstelt een mansschoen bij de tafel — Jeltje en Sijtske, elk een hennepzeel om de borsten, trappen zivoegend aan langs de vaart. — Hiddes blijft op het schip voorloopig onzichtbaar.)

Sjoukje, Maaike_} Jeltje, Sijtske, Hiddes.

Hiddes. Toe dèn!

Jeltje {hijgend)... Ik — ikke ken niemeer.

Sijtske. D’r is geen deurkomme an, vader — Je trekt je beurs . . .

Jeltje. Effen blaze .. . ’k ben misselijk van moeheid — hè .— hè .. .

Hiddes. As we de hoek maar om zijn...

Sijtske. De hoek om! De scholle zitte as ijzer zoo vast. (ruw) Schei maar uit hoor! (smijt het hennepzeel neer).

Hiddes. Wel verdomd!

Sijtske. Met vloeke kom-ie niet verder. Kijk zelf. ’t Is gekke werk! (plompt naast haar moeder).

Maaike (het voorst raampje openstootend). . . Ben je niet lekker, Jeltje?