Ora et labora

60

Watze (afivezig). Ik zeg nee — nee dat is née — want ’t wil wel is weze — dat as je — dat asje .. .

Eelke. D’r is geen woord met ’m te prate — laat ’m eerst uitslape . ..

Maaike (heftig de armen op tafel stuttend). Eerst uitslape! Leg de cente neer!

Watze (soezerig-glimlachend het geld uit z*n zak grabbelend) .. . Dat is voor jou — en dat is voor jou — en dat.. .

Maaike (driftig de daalders tezaam hocpend en tellend). ... Da’s vijf — da’s tien — da’s zestien .. . D’r mot meer weze (huilend), D’r mot méér weze, sodemieter!. ..

Watze (tam-grabbelend) ... En da’s — da’s honderd — da’s volop duuzend....

Maaike . . . Twintig — acht en twintig — (drense-rig-grienend) .. . Die sodemieter — die smeerlap

— wij die niet te vrete hebbe — en hij as ’n musch in ’t zand (hem schuddend)... Hoeveel hei-je ver-zope!...

Watze (genoeglijk). Geef nog 'n brandewijn met suiker — voor allemaal — voor allemaal (barst in lachen uit) — Da’s sodejuusgoed — (harder-lachend)

— ’n oud wijf is ’n koolstronk — daar hei-je niks meer an, niks, niks .. .

Maaike (schreeuwend.) Wat heit de koe opgebracht?