Ora et labora

53

is beter as armoe — ja, ja — ’k bin in de roef van de C o r n e 1 i s van twaalef kindere bevalle — •en dan was ’k wel is höndsch-ellendig as ’k in de kraam lee — en d’andre kindre hóórde as ’k .van de weeje schreeuwde — ’n kind mot ’t niet hoore — dan vraagt-ie te veul — maar van de dertig jare . da’k an boord hei geleefd met me man, hei ’k ’t nooit zoo benauwd gehad as nóu, net nóu, nou ’k nog één kind hei en we nie w^rete — nie wete hoe de dag van morrege zijn zei — nee dat wéte we niet — en ’k bin nou vijf en zessentig ...

Hiclcles (kauwend op de betoogende pijp). D’r gebeurt meer op de wereld as wij begrijpe. Werom, werom, vraag ’k alweer, trekke de zwaluwe en motte wij blijve ? Wat heit de Heer, gedorie, voor met w^rater en grond zoo hard as steen — wat hei-je an steen ? Steen ken je nie vrete. Op steen groeit niks. niks. Op steen ken je niet schippere. Ja, d’r staat geschreve bid en werk — bid en werk — maar al bid je dage en weke, werk is ’r nie en werk komt ’r nie.

Eelke (grommend in H vuur starend). Ik hei liever roggemeelkoek as ’n gebed.

Douwe. En ik — ik hei in geen jare achter me pet gekeke !