52
Maaike. Misschien heit de dooie koe niks opgebracht. Watze is ’r van morrege mee weggereje en dan zou-die meteen bij ’n awwecaat anloope om raad.
Eelke. Goed geld bij kwaad geld smijte! De duvel heit alle awwecate op z’n hand !.... Tjerk zou nog drié dage wachte en anders ....
Maaike (dof) ... En anders .. .
Hiddes.... Ja en anders . .. (een stilte).
Jeltje. Ja — ja.
NEGENDE TOONEEL. .
De vorigen, Froukje.
Froukje. (schuw voor zóóveel menschen). Gedag.. * (leunt achter tegen Sjoukje1 s bedstee).
Douwe (opstaand, geeft haar een snee brood) . . . Daar. Jij ook! (keert in stilte naar zijn plaats terug).
Jeltje. De dood mot rustig weze....
Douwe. Da’s verdomd vroolijk!
Jeltje. Toen Pike dood lee in de roef — toen lachte ze haast, ja, ja — Sjoerd die keek lèelijk, die had te veel pijn gehad — maar Pike lee as ’n engel zoo, zoo, ja zoo lachend asof ze God-de-Heer en de engelen in de hemel zag — De dood — de dood