Ora et labora

47

nacht heit ze ons telkes wakker gehoue — Wat doe ’k ’r mee! — Ja, jij heit mooi knikke — dat duurt nou al twintig jare — ’k doe ’t je over! {Douwe laat de ouwe vrouw uit een kopje drinken) En — graag hoor — ’n mans moeder is geen moeder — ’k zei ’n kommetje thee zette — ’t water kookt nog nie eens ! — Toe blaas d’r is in! {Eelke beweegt de blaasbalg).

Hiddes. Me beene binne stijf van ’t rij je — daar kenne me knieje nie tegen.

Douwe. Stop ’n joodje, Hiddes.

Hiddes. Mag ’k ? Nou graag — ’k had me ai angewend — ja, ja —op ’n leegepijp te zuige - -da’s — da’s wel zoo goekoop....

Maaike {de bollen uitpakkend). Hier smijt ’t pepier weg!

Douwe. Ik zou je danke — da’s ’n halve krant — daar ga ’k strakkies ’t nieuws uit leze — nee hoor — wat jij Hiddes ?

Hiddes. As je leze ken dan hei-je gelijk — zoover hebbe wij ’t niet gebracht — (smullend-dam-pend) Smaakt — smaakt bijster — As ’k de nagels van me teene had geschrapt — had ’k geen pijp kenne stoppe.