ol
Eelke. Mosterd na de maaltijd, vader. Betale mot je. Hoe langer je de zon op de drek laat schijne, hoe meer ze stinkt.
DERTIENDE TOONEEL.
Eelke, Watze, Sjoukje, Froukje.
Froukje (binnenkomend met den geschuurden pot, begint te huilen).
Watze. Wat sta jij te griene?
Froukje. Ik hei-d’r geen schuld an!. ..
Sjoukje. Nee, zij ken ’t niet hellepe ...
Watze (achterdochtig). Wat? Wat ken ze niet helpe? Toe dan, wat zit je? — Je mond is toch niet be^leumd!
Froukje. De koe ...
Watze [woest). De koe!... (springt op,rentmèt de stallantaarn in de schuur).
VEERTIENDE TOONEEL.
Eelke, Watze, Sjoukje, Froukje, Maaike.
Maaike, (komt schuw üii de schuur, blijft in de deuropening kijken). O! O!