Ora et labora

8

Hiddes. Mot je niet op tafel zette — daar komt ruzie van ....

Maaike. Die hoeft ’r niet te komme — die is d’r — leege kiste ....

Hiddes .... Make twiste ....

Maaike.... O zoo. Da’s over de heele wereld. Non — nou wou Tjerk de schutting en ’t draad verder zette dan die mocht — toen heit Watze de pale uit de grond getrokke — hebbe we verbaal gekrege — ja, da’s werachtig — verbaal met koste — om angstig van te worde — en as nou de koe krippeert — dan kenne we aarpels zonder potsmoor vrete. Ik zit liever op jouw schuit dan op mijn lappie. Op je ouwe dag grond van ’n ander te motte hakke — as je je heéle leven je éigen lappie gehakt heb — da’s hard. En dat zie ’k gebeure. Daar is geen tegenhoue an.

Hiddes. Ik vraag waarom de Heer de winter heit gegeven ....

Maaike .... Ja — grond in de winter is niks.

Hiddes. En water in de winter is niks.

Maaike. We moste kenne trekke as de vogels.

Hiddes. De ooievaar die weet ’t wel. De beeste kruipe weg — de beeste zijn beter bedacht as de mensche. Da’s gek. Hoe komt dat vraag ’k ?